VANDAAG ZEI IEMAND TEGEN ME. JE BENT OPGERUIMD.
En dat vind ik een prachtig compliment! Ik en de ik in mijn werk is vaak bezig met ‘rotzooi’ uit het verleden opruimen, er naar kijken, er mee bezig zijn en niet alleen voor mezelf, maar zeker ook voor de mensen met wie ik werk. De cliënten en in de teams –> bij iedereen speelt het verleden een rol.

Zo ook bij mij.
Het verleden vormt.
Het verleden vertelt.
Het verleden is.
Het verleden mag gezien worden.
Het verleden is niet het heden.
Het verleden mag blijven.

Vandaag zei iemand tegen me. Je bent opgeruimd. Je hebt aangekeken wat er gezien moest worden. En zo voelt het ook. Ik heb gepraat, gehuild, gelachen, ben omgevallen en weer opgestaan, heb de mensen die ik lief heb nog meer lief ‘gehebt’ en zo ben ik gaan opruimen. Happy 40 😉

Soms zie ik mensen die het verleden blijven herhalen, alsof het een strohalm is om aan vast te houden, ook als dat verleden niet meer dienend is. Alsof ze zonder het vasthouden aan dat verleden of die ene gebeurtenis niks meer zijn. Juist dan is het zo belangrijk om los te laten. Wie ben jij zonder de vormingen uit het verleden en ben je in staat jezelf opnieuw te herschikken? Angsten aan te gaan? Focus te houden op dat wat op je in het heden beter dient? Ik gun het je.

Vandaag hoef ik ieder geval even niet op te ruimen,
Heerlijk.

Ik zie je!
www.praktijkeigen.nl